Recensie: Boy 7 Live on Stage (première)

Op zondag 18 januari mocht ik, als één van de nieuwe leden van het YA Promo team 2015 van Unieboek,  naar de première van de toneelvoorstelling ‘Boy 7 – Live on Stage’. Aangezien de première in Amersfoort was moest ik wel even reizen, maar ik had het er graag voor over. Er was sneeuw voorspeld dus dik aangekleed ging ik op pad.

Voordat ik met deze recensie verder ga moet ik trouwens wel iets bekennen. Ik heb het boek van Mirjam Mous, waarop deze voorstelling gebaseerd is, nog nooit gelezen. Natuurlijk heb ik het vaak genoeg in de boekenwinkels zien liggen en hij klonk heel spannend, maar ik was er simpelweg nooit aan toegekomen.

Webfoto-Boy7-1415-190x270Toen ik hoorde dat ik naar deze voorstelling mocht heb ik er nog kort aan gedacht om misschien snel naar een boekenwinkel te rennen en het boek te kopen, of om het te downloaden op mijn e-reader maar dit heb ik uiteindelijk niet gedaan. Het leek mij namelijk wel grappig om er ‘blind’ in te gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. Toen ik dus uiteindelijk bij het theater aankwam en op mijn plekje ging zitten (helemaal op de eerste rij, in het midden!) wist ik dus vrijwel niets over het verhaal. Ik wist de basis een klein beetje (jongen wordt wakker in veld, weet niet wie hij is..) maar meer dan dat wist ik niet.

En toen gingen de lichten uit en begon de voorstelling…

Het verhaal draait om een jongen die wakker wordt in een snikhete, kale grasvlakte. Hij weet niet hoe hij daar terechtgekomen is, waar hij vandaan kwam en zelfs niet meer hoe hij heet. Gelukkig vindt hij een rugzak met daarin een IPhone. Hij wil het alarmnummer bellen, maar ziet dan een videoberichtje. Hij opent het filmpje en ziet zijn eigen gezicht!  ‘Wat er ook gebeurt, bel in geen geval de politie’ zegt de jongen in de video. Met behulp van een aantal andere spullen in de rugzak gaat hij op zoek naar zijn verleden. Zolang hij zich niets herinnert, durft hij echter niemand te vertrouwen.

Ik vond de voorstelling is erg gaaf! Hij is spannend en zeer goed te volgen als je het boek niet hebt gelezen hebt. Ook is het gebruik van muziek heel apart. De voorstelling zit een beetje tussen een ‘normale’ toneelvoorstelling en een musical in. Er wordt in gezongen en veel gebruikt gemaakt van muziek om te laten zien wat het hoofdpersonage voelt en denkt, maar er zijn ook geen echte liedjes die gezongen wordt. Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar het werkt erg goed.

Webfoto-Boy7-1415-190x270Het decor is heel simpel en bestaat in principe uit een aantal hekken, een tafel met een paar stoelen, een bed en een berg zand. Centraal op het podium staat een videoscherm. Er wordt heel goed gebruik gemaakt van het decor. Ondanks het feit dat het zo weinig decorstukken zijn is het heel duidelijk waar we zijn EN wanneer we zijn. Dit werkt vooral door de belichting. Als er bijvoorbeeld iets gebeurde in verschillende tijden werd dat verdeeld over de twee zijdes van het podium: de linkerkant liet het heden zien en de rechterkant het verleden. Als er dan iets in het heden gebeurde  was de linkerkant verlicht en was de rechterkant donker en als we opeens oversprongen naar een andere tijd werd de rechterkant verlicht en de linkerkant verduisterd. Het werkte heel goed en zorgde ervoor dat ik het verhaal heel makkelijk kon volgen. Het videoscherm waarop om de zoveel tijd een filmpje of iets anders te zien is (zoals bijvoorbeeld datgene wat er op een mobiel of tablet te zien is) ondersteunt het stuk goed en voegt veel waarde toe aan de hele beleving.

image1

De acteurs zijn heel goed op elkaar ingespeeld. We waren dan wel op de première, maar het was duidelijk te zien dat ze het stuk heel goed kende. Er zijn maar 5 acteurs en sommige daarvan spelen meerdere rollen. Hun acteerwerk voelde heel natuurlijk. Baue van Leyden speelde de hoofdrol van ‘Boy 7’ en hij doet het heel erg goed! Hij weet je echt mee te nemen in het verhaal en weet beide de komische en de serieuze aspecten van zijn rol neer te zetten. Ook de ‘bad-guy’ van het verhaal, Mike Reus als Jones, is echt heel sterk. Het lijkt haast alsof zijn personage twee personaliteiten heeft en Reus zet ze beide heel goed neer! Ik raakte haast bang van hem. Sanne Franssen en Guillermo Hilversum als Lara en Louis zijn zeer stoere personage en worden beide sterk neergezet. Eva van den Dam speelde de meeste personages en het feit dat ik soms niet in de gaten had dat het dezelfde actrice was (terwijl ik zat op rij 1!) zegt genoeg.

Ook het taalgebruik was heel vlot en realistisch. Ik las ergens dat de acteurs ook inspraak hadden over de manier hoe er werd gesproken in de show, dus dit zal ook wel geholpen hebben. Overigens moet ik wel zeggen dat er redelijk veel gescholden wordt in de show. Dit vind ik persoonlijk niet erg, maar ik snap wel waarom de ‘kijkwijzer’ 12+ is.

Jammer genoeg was er ook een minpunt en dat was het einde. Het ging naar mijn gevoel opeens veel te snel waardoor ik niet goed kon verwerken wat er zojuist gebeurd was. Ik moest na afloop even aan iemand die het boek had gelezen vragen wat er nou precies gebeurd was, want ik snapte het niet zo goed. Trouwens, voor degenen die het boek hebben gelezen, kennelijk is het einde wel ietwat veranderd ten opzichte van het boek. Dus er zijn genoeg verassingen!

wij

(een deel van) het Best of YA Promoteam 2015! (foto door Marjolein)

Na afloop van de voorstelling, waarbij de cast een staande ovatie en boeket bloemen in ontvangst mocht nemen, was er in  de Foyer een borrel waar ook de cast bij aanwezig zou zijn. Bij deze borrel was ook het ouder YA Promoteam aanwezig en een aantal leden van het nieuwe team, die ik die dag ook voor het eerst ‘in het echt’ ontmoette (wat erg gaaf was!). Ook hebben we heel even de auteur van het boek gesproken, Mirjam Mous, die aangaf heel blij te zijn met het toneelstuk (en ook met het feit dat er mannen in het nieuwe YA Promoteam zitten). Ze was vooral heel tevreden dat de makers zo trouw waren gebleven aan haar boek. Er komt ook een verfilming aan, maar deze is kennelijk een stuk minder trouw aan het boek.

Na de borrel nam ik afscheid van mijn nieuwe teamgenootjes en ging ik maar richting station om de lange treinreis terug te maken, de muziek van de voorstelling nog steeds klinkend in mijn hoofd.

‘Boy 7 – Live on Stage’ is een spannende voorstelling die aan te raden is aan iedereen, of je het boek nou hebt gelezen of niet. De acteurs zijn heel sterk, het decor effectief en de muziek voegt heel veel emotie toe aan de voorstelling. Hier vind je de site van ‘Boy 7 – Live on Stage’, misschien staan ze binnenkort ook in een theater bij jouw in de buurt!

Ga het zien. Ga het beleven.